Ścieżka nad Reglami
Ocena
Dodaj opinię- Ocena
- Dla dwojga
- Dla dzieci
- Dla dorosłych
- Dla seniorów
Trasa prowadzi od Polany Kalatówki wzdłuż podnóży Tatr aż do Doliny Chochołowskiej. Znakowany na czarno szlak, liczy niespełna 15 kilometrów i można go w całości pokonać w 6-7 godzin. Pod warunkiem, że nie natrafi się na zamknięty ze względu na prace leśne odcinek.
Ścieżka nad Reglami prowadzi przez przełęcze (Czerwona, w Grzybowcu, Kominiarska),doliny (Małej Łąki, Miętusia, Kościeliska, Chochołowska),polany i hale (Biała, Strążyska, Jamy, Rówienki, Wielka Małołącka, Cudakowa). Suma przewyższeń w obu kierunkach jest podobna: 1000-1200 metrów.
Szlak położony jest blisko Zakopanego, można tu dotrzeć kilkoma drogami z samego miasta. Trasa na całej długości oferuje zróżnicowane – od śnieżno-skalnych górskich szczytów po zielone lasy– i niezmiennie piękne widoki.
Ścieżkę nad reglami wytyczono i oznakowano dokładnie na przełomie XIX i XX wieku, w latach 1900-1901. Szczegółowy projekt przedstawił Mieczysław Kowalewski – uznany zoolog specjalizujący się w pasożytach, poza tym miłośnik oraz badacz Tatr i gorący zwolennik ewolucjonizmu, niespełna 20 lat po śmierci władze zdecydowały przyznać mu Krzyż Komandorski Odrodzenia Polski – a większą część środków i niezbędnych materiałów wyłożyli arystokratyczni właściciele dworu w Kuźnicach.
Według pomysłu Kowalewskiego Ścieżka pod Reglami kończyła się po ok. 10 km w Dolinie Kościeliskiej. W 1954 roku szlak przedłużono do Doliny Chochołowskiej. Trasa od 1973 r. nosi imię Józefa Oppenheima – fotograf, zawodnik, sędzia i działacz narciarski, taternik, ratownik, wieloletni (VIII 1914 – IX 1939) naczelnik Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego.
Istotna i historyczna, gdyż wytyczona już w latach 1900-01 “czarna” trasa turystyczna. Powstała z inicjatywy zoologa Mieczysława Kowalewskiego. Pierwotlnie Ścieżka nad Reglami miała 10km - dziś to 15km i łączy Kalatówki z Doliną Chochołowską. Na patrona szlaku wybrano Józefa Oppenheima - fotografa, działacza społecznego i naczelnika TOPR-u w latach 1914-39.
Opinie