Pomnik Andrzeja Galicy

Przed urzędem gminy w Białym Dunajcu stoi pomnik – popiersie na cokole – poświęcony Andrzejowi Galicy: regionalnemu poecie i zasłużonemu generałowi polskich armii.

Galica urodził się 27 listopada 1873 r. w Białym Dunajcu. Pobierał nauki w Krakowie, które ukończył w 1987 roku. Następnie na ochotnika wstąpił do cesarsko-królewskiej armii Austro-Węgier, gdzie dosłużył się stopnia porucznika. W 1903 r. uzyskał dyplom inżyniera budowy dróg i mostów w Wiedniu.

Andrzej Galica współorganizował oddziały Związku Strzeleckiego, wobec czego często spotykał się z Józefem Piłsudskim. Przebył cały szlak bojowy legionów marszałka, co przyniosło mu awans na pułkownika. Po I Wojnie Światowej utworzył Brygadę Podhalańską Wojska Polskiego. Żołnierze generała Galicy wsławili się m.in. w walkach o Lwów, Kijów czy Bitwie Warszawskiej 1920 roku. Oddziały wyróżniały się również nietypowym strojem paradnym, będącym połączeniem munduru z podhalańskim strojem ludowym.

Galica nie poparł Piłsudskiego w 1926 r., przez co jego wojskowa kariera stanęła w miejscu. Dzięki temu miał więcej czasu na pisanie wierszy i innych utworów – również w gwarze góralskiej. W latach 1930-39 pełnił parlamentarne obowiązki posła i senatora. Walczył w Powstaniu Warszawskim, gdzie został ranny.

Andrzej Galica zmarł 6 czerwca 1945 r. we własnej posiadłości w Majdanie (okolice Piotrkowa Trybunalskiego). W 1973 r jego prochy złożono we wspólnej mogile legionistów w Zakopanem.

Monument ku czci zasłużonego generała polskich armii i poety opiewającego piękno rodzimego regionu. Andrzej Galica współorganizował Związek Strzelecki, walczył w legionach Józefa Piłsudskiego. Jego podkomendni wykazali się m.in. w Bitwie Warszawskiej 1920 r. - wyróżniali się też niezwykłym mundurem paradnym, łączącym elementy wojskowe z ludowymi, podhalańskimi.